جعفر بن علی اندلسیجعفر بن علی اندلسی (متوفای ۳۶۴ق)، مشهور به ابن اندلسی و ابن غلبون، از حاکمان حمدانی نواحی افریقا در قرن چهارم قمری بود که میان او و زیری بن مناد، جنگ‌ها و منازعاتی رخ داد. او سرانجام به سال ۳۶۴ قمری در اندلس درگذشت. ۱ - معرفی اجمالیابوعلی، جعفر بن علی بن احمد بن حمدون که به ابن اندلسی و هم چنین ابن غلبون شهرت دارد، زمامدار مسیله و امیر ناحیه زاب (از نواحی افریقا) بود. ابن خلکان درباره او می‌گوید: وی بسیار بخشنده بود و به دانشمندان عنایت خاصی داشت. ابن هانی اندلسی طی مدیحه سرایی‌هایی وی را مدح گفته است. میان او و زیری بن مناد، جنگ‌ها و منازعاتی رخ داد؛ از جمله: نبرد سختی میان آن دو در گرفت که طی آن، زیری بن مناد کشته شد. سپس پسرش بلکین جای پدر را گرفت و بر جعفر چیره شد. از این رو، وی سرزمین خود را ترک کرد و به اندلس گریخت و سرانجام در سال ۳۶۴ ق در آن جا درگذشت. [۳]
ابن خطیب، محمد بن عبدالله، أعمال الاعلام، ص۶۰.
[۴]
فروخ، عمر، تاریخ الادب العربی، ج۴، ص۲۶۶.
۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۹۳. |